
به گزارش خبرنگار شبکه خبری آب ایران، پروژه «سد راغون» که بر روی رودخانه «وخش» در جنوب تاجیکستان واقع شده، یکی از بزرگترین طرحهای زیرساختی در آسیای مرکزی و مهمترین پروژه انرژی در تاریخ تاجیکستان به شمار میرود. ارتفاع این سد، ۳۳۵ متر و حجم مخزن آن، ۳/۱۳ میلیارد مترمکعب است. نیروگاه برقآبی آن شامل ۶ واحد تولید انرژی، با ظرفیت کل ۳۶۰۰ مگاوات است.
مطالعات انجامشده در این پروژه با هدف بررسی الگوی جریان در داخل مخزن و مجاورت دهانه آبگیرها، ارزیابی احتمال ایجاد گرداب (Vortex)، تعیین عمق بهینه استغراق و همچنین، بهینهسازی هندسه ورودی آبگیرها در صورت نیاز، انجام شده است.
یونس امینپور، عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات آب، مدیر گروه سازههای هیدرولیکی و مدیر پروژه مدلسازی هیدرولیکی آبگیرهای نیروگاه سد راغون، در گفتگو با خبرنگار شبکه خبری آب ایران اظهار داشت: نقش اصلی مهندسان ایرانی در این پروژه، مدلسازی فیزیکی و شبیهسازی عددی آبگیرهای نیروگاه، در شرایط مختلف بهرهبرداری است. آبگیرها نقش حیاتی در انتقال آب به واحدهای نیروگاهی دارند و یکی از چالشهای اساسی آنها، بروز پدیده گرداب است که میتواند به توربینها آسیب وارد کند.
عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات آب وزارت نیرو و مدیر پروژه مطالعات مدل هیدرولیکی آبگیرهای سد راغون کشور تاجیکستان گفت: مدلسازی فیزیکی و عددی آبگیرهای نیروگاه «سد راغون»، بلندترین سد خاکی جهان، با مقیاس ۱:۳۰ در مؤسسه تحقیقات آب با موفقیت در حال انجام است. این دستاورد، گامی مهم در تقویت ظرفیتهای علمی کشور و حمایت از پروژههای زیرساختی بینالمللی محسوب میشود.
وی افزود: در این مطالعات، سناریوهای مختلف بهرهبرداری مورد بررسی قرار میگیرند و در صورت بروز پدیده گرداب، با تشخیص نوع و شدت آن، راهکارهای لازم برای حذف یا کاهش قدرت گرداب ارائه خواهد شد.
امینپور همچنین گفت: در مدل فیزیکی موردمطالعه، امکان بررسی رفتار جریان و پارامترهای هیدرولیکی از قبیل فشار و سرعت، در شرایط بهرهبرداری مختلف وجود دارد. درنهایت، پس از اصلاح طرح اولیه (در صورت نیاز)، طرح نهایی جهت اجرا در مقیاس واقعی، به کارفرما تحویل داده خواهد شد.
امینپور در پایان خاطرنشان کرد: کار مدلسازی فیزیکی از مهر سال گذشته آغاز شده و در مراحل پایانی خود قرار دارد.