دبیر کارگروه سرمایه‌گذاری و تسهیل‌گری اجتماعی شرکت مدیریت منابع آب ایران در نمایشگاه صنعت آب:

به گزارش خبرنگار شبکه خبری آب ایران، فرهاد پاک‌نیا دبیر کارگروه سرمایه‌گذاری و تسهیل‌گری اجتماعی شرکت مدیریت منابع آب ایران در کارگاه «استقرار مدیریت مشارکتی آب در طرح‌های توسعه منابع آبی با رویکرد جذب سرمایه‌گذاری بخش عمومی و خصوصی» در نوزدهمین نمایشگاه صنعت آب کشور اظهار کرد: اکنون شرایط آبی کشور و دنیا با چالش جدی روبرو است و چنانچه برای خروج از این شرایط برنامه‌ریزی کافی انجام نگیرد، امکان بقا و ادامه حیات فراهم نمی‌شود.

وی گفت: پیش‌شرط مدیریت منابع آبی توجه به مبانی مشارکتی آن است و یکی از کلیدهای اساسی برای برنامه‌ریزی و مدیریت مصارف آب، در نظر گرفتن و مشارکت دادن بخش‌های مختلف مردمی و خصوصی است.

پاک نیا ادامه داد: تا پیش از سال ۱۳۴۲ شاهد نظام‌های یاریگر سنتی بودیم که محصول آن، دستیابی به تکنولوژی قنات بود؛ پس از آن آمریکا نظام‌های سنتی را به مرور از جامعه ما خارج کرد؛ نظام‌های فردی و محفوظ از قبیل کانال‌های روباز و حفر چاه جایگزین آن شد که به دلیل تفاوت اقلیم کشور ما با اقلیم اروپایی منجر به کاهش ذخایر منابع آبی و ورود به وادی خشکسالی بود.

دبیر کارگروه سرمایه‌گذاری و تسهیل‌گری اجتماعی شرکت مدیریت منابع آب ایران با اشاره به اینکه مشکل اساسی کشور در بخش مدیریت و مصارف آب حذف مردم بوده است، گفت: مشکلات مدیریتی و مصارف آبی از آن زمان آغاز شد که دولت به جای مردم مدیریت را در دست گرفت و همین امر باعث شد تا در سال ۱۳۵۰ شاهد اوج تخلیه روستاهای فاقد منابع آبی باشیم؛ لذا بدون نقش آفرینی مردم، ذینفعان و ذی‌مدخلان امکان بهینه سازی مدیریت مصارف آب امکان‌پذیر نیست.

پاک نیا حفظ سرمایه برای آیندگان را از جمله دستاوردهای مدیریت سنتی و مشارکت مردمی خاطرنشان کرد و افزود: از جمله دلایلی که مانع از انجام مدیریت مشارکتی مردمی می‌شود، نبود یک برنامه و نقشه راه متمرکز و یکپارچه است تا کمک کند به سمت مدیریت جوامع محلی پیش برویم.

وی خاطرنشان کرد: پویاسازی، ظرفیت‌سازی و کاراسازی در مدل مشارکتی شکل می‌گیرد و با استفاده از این مدل می‌توان بهترین تصمیم را در حساس‌ترین زمان ممکن اتخاذ کرد.

دبیر کارگروه سرمایه‌گذاری و تسهیل‌گری اجتماعی شرکت مدیریت منابع آب ایران تأکید کرد: برای این مهم باید نقش‌آفرینی و سرمایه‌گذاری عمومی را از سر مزرعه در قالب اتحادیه‌ها و تعاونی‌ها جهت مدیریت بهینه منابع و مصارف آبی در دست گرفت و کشاورزان تصمیم‌گیری و تصمیم سازی را از میان خود آغاز کنند.