یادداشت ؛

دسترسی آب در طول زمان و مکان تغییر می‌کند: در بسیاری از مکان‌ها، جمعیت بشر به اندازه‌ای است که پاسخگوی نیاز آبی آنها نیست و همین منجر به عملکرد پایین‌تر اکوسیستم‌های آبی و خاکی می‌شود. همچنین مواقعی اتفاق می‌افتد که آب فراوانی در برخی از مکان‌ها وجود دارد و تامین نیاز بشر از یک‌سو و استفاده از آب در جهت اهداف صنعتی از سوی دیگر، چالشی را فرا روی مدیران آب قرار می‌دهد. قرن‌ها است که مدیریت منابع آب در پی استفاده از منابع آبی برای سودرسانی بیشتر به بشر است. بشر زیرساخت‌هایی را برای ذخیره آب، تضمین دسترسی پایدار به آب آشامیدنی، کنترل جریان رودخانه‌ها برای مهار سیل و ناوبری و نیز برای تولد برق آبی استفاده می‌کند. همچنین بشر به منظور دسترسی بیشتر به منابع آبی برای استفاده‌های خود، سرمایه‌های طبیعی را با سرمایه‌های ساخته‌شده توسط خود گره زده است. متاسفانه بسیاری از تغییرات گسترده در راستای مهار آب، عواقب بلندمدت غیرقابل پیش‌بینی و نامطلوبی را همراه داشته‌اند. کسب برخی از دستاوردها در برخی زمینه‌ها منجر به کاهش و کمبود در دیگر بخش‌ها شده است، به خصوص سرمایه‌های طبیعی که حمایت‌کننده اصلی نیازهای کنونی بوده در معرض جایگزینی و انقراض هستند. توسعه و استفاده از مجموعه‌ای از معیارها و شاخص‌ها براساس نظریه «نگهداری سرمایه»، می‌تواند بازخوردهایی که مورد دسترس تصمیم‌گیران سیاست‌های منابع آب، مدیران و عموم مردم قرار گیرند را، بهبود بخشند. شاخص‌‌ها و معیارهای ارائه‌شده، کمک موثری هستند روی سیستم‌های بازخوردی که مورد دسترس سیاست‌گذاران، مدیران و عموم مردم قرار می‌گیرند. به طور مشخص این مساله می‌تواند ضعف‌های موجود در سیستم‌های بازخوردی که روی برخی از جنبه‌های مورد دسترس و استفاده منابع آب گزارش‌های موثری را ارائه می‌کند و اثرگذاری کمتری را در دیگر جنبه‌ها دارد، بهبود بخشد. این معیارها و شاخص‌ها با استفاده از این رهیافت قادرند ارزیابی سیاست‌ها، فعالیت‌های مدیریتی و تصمیمات سرمایه‌گذاری را سیستماتیک کنند.