یادداشت ؛

به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه ای هرمزگان ، آب، در لغت به معنای رواج و رونق، عزّت و آبرو، لطافت و قدر، قیمت و فیض، عطا و رحمت،... به کار رفته است. در تعریف آن گفته‌اند: «مایعی شفاف و بی‌بو است که حیوان از آن می‌آشامد و نبات به وسیله آن تازگی و تری می‌گیرد.

آب در متون اسلامی، جایگاه رفیعی دارد و درباره این اکسیر زندگی، سخن بسیار و آثار و احکام و آداب بی‌شمار آمده است که شرح آن خود، کتابی بزرگ می‌طلبد .آب در قرآن‌کریم با واژه «ماء» 63 بار به کار رفته و توجّه ویژه‌ای به آن شده است. همچنین در منابع روایی اسلام درباره این نعمت بزرگ خدادی، روایات ارزنده‌ای نقل شده است که این حجم زیاد آیات و روایات، بیانگر اهمیت این آینه آثار سبز خداوند در گستره حیات است.

قرآن‌کریم در آیات زیادی ریشه زندگى، هم در منشأ و پیدایش و هم در صحنه هستى و تداوم حیات را از آب می‌داند. و نیز آغاز آفرینش انسان را از آب دانسته است: «وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا...» ؛ و اوست که از آب بشری آفرید.آب، موهبتی الهی است که کمتر نعمتی با آن برابری و همسانی می کند. آب مایه حیات است و زندگی بدون آن ممکن نیست. قرآن کریم، مبدأ آفرینش هر موجود زنده‌ای را آب می‌داند: «وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ» ؛ و هر چیز زنده‌ای را از آب پدید آوردیم.

افزون بر اینها، امروزه آب نقش اساسی در بخش‌های گوناگون اقتصاد، کشاورزی و تجارت و حمل و نقل، ایفا می‌کند. از آنجا که بیش از 90 درصد از آب ها در بخش کشاورزی و از طریق آبیاری مصرف می شود بهینه سازی آن در صرفه جویی در آب و توسعه بخش کشاورزی و تولید مواد غذایی بسیار موثر است.

نقش آب در مذهب و تربیت انسان

در بیشتر ادیان از جمله اسلام، مسیحیت و یهودیت، آب ماده پاک‌کننده محسوب می‌شود. در مسیحیت غسل تعمید را در کلیسا با آب انجام می‌دهند. در مذهب شینتو (مذهب ژاپنی) در تمام مراسم عبادی از آب برای پاکیزه ساختن بدن فرد یا مکان خاصی استفاده می‌شود.

در بسیاری ادیان همچون اسلام نوعی مراسم عبادی وجود دارد که در آن، مرده را با آب پاک شستشو می‌دهند (غسل). در دین اسلام هم تنها پس از وضو گرفتن (شستن بخش‌هایی از بدن با آب پاک) می توان فریضه نماز را بجا آورد.

 بر همین اساس در آموزه‌های اسلامی علاوه بر ذکر نقش حیاتی آب برای موجودات زنده، از آن به عنوان «طَهُور» یاد شده است: قرآن‌کریم می‌فرماید: «وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا؛ ما آب پاک و پاک‌کننده را از آسمان فرو فرستادیم.» در روایات نیز همین تعبیر «طَهُور» آمده است: «فالماءُ طَهُورٌ لکلِّ شیء.  بنابراین، آب نه تنها جسم ظاهری را شستشو می‌دهد، بلکه حالتی روحی و روانی در انسان ایجاد می‌کند و به او تقدّس می‌بخشد. و زمینه‌ساز راه‌یافتن به حریم مقدّسات دینی می‌شود. به هر حال، نگاه مسلمانان به آب، نگاهی سرشار از قداست و پاکیزگی و عظمت است، آب وسیله‌ای است که زمینه ارتباط آنان با معبودشان را فراهم می‌سازد.

صرفه جویى در مصرف آب

در آموزه‌های زندگی‌ساز اسلام، اسراف ممنوع و حرام است؛ این ممنوعیت همه ابعاد زندگی انسان را فرامی‌گیرد. همچنین آیات قرآن و احادیث فراوان با تعبیرهای گوناگون، اسراف و زیاده‌روی در هر کاری را به طور عام و در مورد آب، به طور خاص، مورد نکوهش و مذمت قرار داده است.

نقش مساجد و أئمه جماعات

مساجد و مراکز دینی نقش غیرقابل انکاری در شکل گیری باورها و ارزش های آحاد مردم دارند و بستری مناسب برای آموزش و اطلاع رسانی هستند. از آنجا که آب جایگاه ویژه ای در زندگی و حیات بشر دارد ، آموزه های دینی و فرهنگی نیز می تواند نقش مهمی در تبیین فرهنگ مصرف بهینه آب ایفا کند.

 امروز کشور ما با بحران جدّی آب مواجه شده و لازم است مردم به کمک روحانیون و ائمه جماعات مساجد راهکارهای اصلاح الگوی مصرف را فراگرفته و به اجرای صحیح و نهادینه کردن فرهنگ صرفه جویی در جامعه کمک کنند .از آنجایی که آحاد مردم از دیرباز نسبت به نصایح، اندرزها و بیانات علمای ربانی و حوزوی حرف شنوی داشته اند، از این رو نقش آنان تبیین مصرف بهینه منابع حیاتی مانند آب بسیار حائز اهمیت است.

به هر حال، صرفه‌جویی مفهوم ثابت‌شده‌ای در تعالیم اسلامی است. صرفه‌جویی، راه جاودانی است که باید در سراسر زندگی انسان انجام شود نه به عنوان یک راه حل موقت برای کم‌آبی یا وضعیت های اضطراری، بلکه باید در همه مواقع (خوب و بد) انجام شود. دین اسلام بر ارضای مقتضی نیازها و خواسته‌های فردی و گروهی تأکید دارد ، امّا از اسراف کردن نهی فرموده است.

به یقین اسراف ، عملی غیراخلاقی و مورد نکوهش آیین های الهی است. متأسفانه عدّه ای، بی مبالات و بی پروا، الگوی مصرف را رعایت نکرده و این ماده حیاتی را بی جهت تلف می کنند.