مدیر مطالعات آب منطقه ای مازندران:

خدابخشی با بیان اینکه بیشترین بارش در دشت های مناطق غرب استان با متوسط 395 میلی متر بوده و کمترین بارش در ارتفاعات بخش مرکزی استان با متوسط 84 میلی متر اتفاق افتاد و عمده سدهای بزرگ و مخزنی نیز در این مناطق وجود دارند لذا در این مناطق خیلی شاهد افزایش حجم مخازن سدها نبوده و در برخی از رودخانه ها از جمله تجن میزان بارش حتی حدود 18 درصد در مقایسه با مدت مشابه سال قبل کاهش داشته است.

مدیر مطالعات پایه منابع آب گفت: بارش ها در مهر ماه سال جاری در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 1 درصد افزایش داشته اما آبدهی رودخانه ها در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 17 درصد و در مقایسه با دوره شاخص دراز مدت 37 درصد کاهش را نشان می دهد.

وی افزود: حوضه آبریز صفارود و نسارود در رامسر با 318 میلی متر بارش بیشترین  وحوضه هراز و چالوس با 70 میلی متر بارش کمترین بارش را در مهر ماه سالجاری داشته اند و به لحاظ آبدهی نیز رودخانه های استان بطور متوسط 17 درصد کاهش داشته اند که بیشترین کاهش مربوط به رودخانه تجن با 47 درصد کاهش آبدهی در مقایسه با مدت مشابه سال قبل و بیشترین آبدهی مربوط به چشمه کیله با 46 درصد افزایش در مقایسه با مدت مشابه سال قبل بوده است.

مدیر مطالعات پایه منابع آب شرکت در ادامه با اشاره به تاثیر این بارش ها بر منابع آب زیرزمینی گفت: براساس اندازه گیری بعمل آمده در مهر ماه سالجاری سطح ایستایی آب زیرزمینی نسبت به ماه مشابه سال گذشته در همه محدوده های مطالعاتی استان بجز قائمشهر و جویبار با کاهش روبرو بوده است به نحوی که بیشترین میزان کاهش مربوط به محدوده بهشهر و بندرگز به میزان 26 / 0 متر و کمترین میزان کاهش مربوط به محدوده نور و نوشهر به میزان 09 / 0 متر می باشد.

وی در پایان با تاکید بر ضرورت همکاری مردم در استفاده بهینه و مطلوب از آب زیرزمینی و حفظ این سرمایه ملی یادآور شد سطح ایستایی آبخوان نسبت به میانگین 12 ساله نیز در همه محدوده ها به جز نور- نوشهر و چالوس- رامسر با کاهش روبرو بوده است که بیشترین میزان کاهش مربوط به محدوده بهشهر-بندرگز به میزان 51 / 1 متر و کمترین کاهش مربوط به قائمشهر-جویبار به میزان 14 / 0 متر می باشد.