به گزارش خبرنگار شبکه خبری آب ایران، محمد حسنلی، عضو کارگروه جوان کمیته ملی آبیاری و زهکشی ایران، در این نشست با اشاره به ارزش تاریخی و علمی سازههای آبی، گفت: سازههایی مانند آسیابها و یخچالهای سنتی، بازتابدهنده خرد بومی و مهندسی پیشینیان ما هستند که بدون نیاز به انرژیهای نوین، نیازهای زیستی جوامع را پاسخ میدادند.
وی با تأکید بر اینکه ثبت ملی این آثار، زمینهساز حفاظت پایدار و توسعه گردشگری فرهنگی در کشور است، افزود: گردشگری آگاهانه میتواند به ابزاری مؤثر در نگهداری و بهرهبرداری هوشمندانه از این سازهها تبدیل شود.
حسنلی همچنین به روند ثبت جهانی آثار آبی در کمیسیون بینالمللی آبیاری و زهکشی (ICID) اشاره کرد و گفت: سال گذشته چهار سازه آبی از ایران در این کمیسیون ثبت جهانی شدند، که نشانگر ظرفیت بالای کشور در معرفی و حفاظت از میراث آبی است.
وی با اشاره به اینکه از میان حدود ۳۵ هزار اثر ثبت ملیشده، تنها ۳۰۲۹ سازه در فهرست آثار آبی قرار دارند، گفت: این سازهها شامل آسیابها، آبانبارها، حمامها، سدها، قناتها و یخچالهای تاریخی هستند که هر یک بخشی از هویت فرهنگی ما را شکل میدهند.
حسنلی همچنین با اشاره به چالشهای موجود در جمعآوری اطلاعات از دستگاههای دولتی، از تدوین دو جلد کتاب تخصصی در این حوزه خبر داد و خواستار همکاری بیشتر برای شناسایی و ثبت جهانی دیگر آثار آبی شد.
در ادامه این نشست، مجید سیاری، رئیس کمیته بهرهبرداری مخازن و نیروگاه IRCOLD نیز با نگاهی مهندسی به میراث آبی کشور، بر لزوم توجه بیشتر به سدهای تاریخی در کنار قناتها تأکید کرد.
وی گفت: در حالی که قناتها بهدرستی بهعنوان نماد هوش مهندسی ایرانی شناخته شدهاند، اما متأسفانه سدهای تاریخی کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند؛ در حالی که این سدها نیز دارای ارزشهای فنی، تاریخی و زیباشناختی بینظیری هستند.
سیاری با اشاره به نمونههایی چون سد کبار و سد کریت طبس، اظهار داشت: سد کریت در زمان خود یکی از بلندترین سدهای قوسی جهان بوده که بدون استفاده از تجهیزات مدرن ساخته شده و نشانهای از مهارت بالای مهندسان ایرانی است.
وی با بیان خاطراتی از ساخت سد جدید کریت، گفت: تکنیکهایی که پیشینیان ما به کار میبردند، در بسیاری مواقع راهگشای چالشهای فنی امروز ما هستند. روشهای سنتی تأمین مصالح، انتقال آب و ساخت آبگیرها، هنوز هم آموزندهاند.
سیاری در پایان با ابراز امیدواری از تداوم برگزاری چنین نشستهایی، خاطرنشان کرد: ضروری است که نگاه علمی و فنی به میراث مهندسی آب ایران تقویت شود و این دانش ارزشمند در طرحهای امروزی نیز مورد استفاده قرار گیرد.